پائیز را نشنو

پائیز را نشنو

سید عباس تربن

شعری بنویس از باران
شعری که پر از نم باشد
هم آینه باشد در آن
هم غصه و غم کم باشد

قدری بنویس از گل ها
تا خانه بهاری گردد
تا چشمه ی زیبایی ها
با شعر تو جاری گردد

چون سنگ صبوری بنشین
آرام دل جانها شو
همراز کبوترها باش
همصحبت گلدانها شو

راهی به سپیدی بگشا
حرفی بزن و قل قل کن
پائیز زمین را نشنو
چون فصل بهاری گل کن!

دختر انار

دختر انار

بهناز بشیری

میان یک انار سرخ
نشسته دختری قشنگ
لطیف مثل برگ گل
گلی سپید و سرخ رنگ

فرشته است یا پری
که است ؟دختر انار
نشسته است بی صدا
در آن انار تنگ و تار

شبیه شاهزاده ها
نگین و تاج دارد او
ولی میان قلب اوست
هزار دانه آرزو

نگاه می کند به ما
و نرم می زند صدا
بیابیا ببین مرا
ز شاخه ها بچین مرا

به روی شاخه ها هنوز
نشسته دختر انار
ببین که قلب نازکش
شکسته دختر انار

کلوچه ماه

کلوچه ماه

احمد خدادوست

در دیس آسمان بود
دیشب کلوچه ماه
یک بچه گرسنه
از دور می کشید آه

بوی کلوچه می ریخت
در ذهن بچه نم نم
در حسرت کلوچه
شد سینه اش پر از غم

بی شام مانده اینک
تنها میان کوچه
ای کاش شام او بود
یک تکه از کلوچه