بابای آقا

بابای آقا

سید عباس تربن

بابای من هر شب
با ماه می آید
با شادی و لبخند
از راه می آید

در دست خود دارد
یک جعبه شیرینی
گاهی کمی میوه
یا نان ماشینی

گاهی نمی آید
با دستهای پر
اما خوش اخلاق است
کم می کند غرغر

غم های من لاغر
غم های او چاق است
گاهی به این خاطر
بابا بد اخلاق است

اما دلش آبی ست
اندازه دریا
من مطمئنم اوست
آقا ترین بابا!